Mótmæli í morgunsárið

Í morgun þegar ég var á leið í vinnuna gekk ég í gegnum mótmælafund. U.þ.b. 100 manns höfðu safnast saman í ráðhúsgarðinum, hengt upp risavaxinn bandarískan fána (hvað annað?!?) og undir honum var marserað og hrópað í gjallarhorn eins og enginn væri morgundagurinn. Fólkið vildi fá hermenn heim frá Írak, kjarnorkulausan heim og Bush sem lengst frá Hvíta húsinu.

Löggan var að sjálfsögðu mætt á svæðið með alvæpni en allt fór samt vel fram (a.m.k. á meðan ég labbaði í gegnum garðinn). Verst að ég var ekki með myndavél á mér. Það hefði verið gaman að festa svona alvöru mótmæli á filmu.

Af okkur er annars allt fínt að frétta. Ég rýni í magn af útfellingarsteindum í líkaninu mínu og Lindi í ársreikninga skráðra félaga í Kauphöllinni. Sumsé mikið grín og gaman hjá okkur. Þess á milli pökkum við svo bókum o.fl. í kassa enda styttist óðum í heimför.

Á fimmtudaginn er Valentínusardagur og næsta mánudag forsetadagurinn. Ef ég þekki okkur rétt munum við gefa frat í báða dagana.

Edda.